کنجد سفید گیلامی (Gilamie Sesame)

کنجد سفید گیلامی:

* سلامتی رو انتخاب کن *

* خرید وزن بیشتر = قیمت کمتر در " فروشگاه گیلامی"

نام های دیگر:

کنجید، سِمسِم، سَمسِم، ایلو، جلجلان

مختصر بیوگرافی محصول:

دانه کنجد یکی از مغذی ترین دانه های روغنی است. دانه کنجد کوچک، بیضی شکل و صاف، پهن و تخم مرغی شکل است. طول دانه کنجد 3 تا 3.5 میلیمتر و پهنای آن 1.5 تا 2 میلیمتر است. پوست دانه بیشتر به رنگ قهوه ای، سیاه و زرد و مغز آن سفید است. میوه یا دانه کنجد از قسمتهای مورد استفاده گیاه کنجد است.

طبع کنجد گرم و تر است. کنجد دارای چربی، پروتئین، مواد معدنی، کربوهیدرات و فیبر است. کنجد همچنین حاوی فنول ها، استرول های گیاهی، فسفولیپید ها و ویتامین ها به خصوص ویتامین E و ویتامین های گروه B و مواد معدنی نظیر کلسیم، منیزیم، روی، مس و فسفر است.

گیاه کنجد به صورت زراعت اصلی در بهار و یا به صورت کشت مخلوط همراه با پنبه در بهار و همچنین به عنوان کشت دوم بعد از برداشت غلات بسیار مورد توجه کشاورزان منطقه است. موطن اصلی کنجد، آفریقا است ولی به سرعت از طریق آفریقا در هندوستان و چین پراکنده شده است. البته متخصصین معتقد هستند که دلایلی وجود دارد که منطقه افغانستان و ایران را به موطن گونه هایی از کنجد معرفی می کنند. کشت کنجد در ایران بیشتر در خوزستان، بلوچستان، یزد، اصفهان و حتی مناطق سردسیر چون اراک، همدان، نهاوند و مراغه انجام می شود.

کنجد گیاهی از تیره کنجدیان، یکساله گاه چندساله و ارتفاعش حدود 1 متر است. طول دهه رشد آن به نوع و شرایط محیطی، بستگی دارد و حدودا بین 4 تا 6 ماه است. ساقه گیاه کنجد راست و مقطع آن معمولا مربع شکل و گاه مستطیل، پهن و دارای شیارهای عمودی است و ممکن است صاف، کمی کرکدار یا زیاد کرکدار باشد که مقدار کرک روی ساقه با مقاومت در برابر خشکی ارتباط دارد.

برگ کنجد در گونه های مختلف و حتی در یک بوته از نظر شکل و اندازه بسیار متنوع است. معمولا برگهای پایین بوته، پهن با حاشیه دندانه دار و برگ های میانی، نوک تیز و گاهی کمی دندانه دار و برگهای بالایی، باریک تر و نوک تیز هستند.

گلهای آن به طور منفرد و گل آذین که از کنار برگ های پایین تر به صوورت تکی و در قسمت بالای ساقه و شاخه ها به صورت مجتمع دیده می شوند. رنگ گل معمولا سفید یا صورتی بسیار کم رنگ است و گاهی ممکن است تیره تر و یا ارغوانی نیز دیده شود و ممکن است سطح داخلی آن خال های قرمز، سیاه یا زرد داشته باشد.

کنجد به عنوان اصلی ترین روغن گیاهی شناخته شده است. این امر قطعا به بین النهرین حدود 2500 سال قبل از میلاد بر میگردد و در زبان اکدی و سومری به نام ایلو شناخته شده است. دانه کنجد یکی از اولین محصولات فراوری شده برای روغن و همچنین به عنوان یکی از اولین مواد در ادویه جات و فلفل استفاده می شود.

600 سال قبل از میلاد، آشوریان از روغن کنجد به عنوان غذا، مرهم و دارو استفاده می کردند که البته ساختن این مواد بسیار گران بود. هندوها از آن به عنوان چراغ های نذری استفاده می کردندو روغن مقدس درنظر گرفته می شود. کنجد در ایران از حدود 2200 سال قبل از میلاد مسیح محصولی با اهمیت و کشت آن به عنوان یک گیاه بومی بوده است.

مزیت و تفاوت محصول:

موارد مصرف:

* تامین کلسیم بدن

* تامین کننده اسید فولیک، آهن و روی

* رفع خستگی

* رفع کم خونی

* ضد التهاب

* آنتی اکسیدان

* کاهش کلسترول بد خون

* افزایش کلسترول خوب خون

* ترشح هورمون های جنسی زنان یائسه

* تسکین دهنده درد دوران قاعدگی

* تامین ویتامین E بدن

* کاهش فشار خون

* افزایش رشد و سیاه شدن موی سر

* نرم کننده معده و روده

* رفع قولنج

* تقویت نیروی جنسی

* افزایش تعداد اسپرم

* ملین

* افزایش وزن

* بهبود سوخت و ساز در بدن

* افزایش استحکام استخوان ها و دندان

* ضد روماتیسم

* رفع ناراحتی کیسه صفرا

* پیشگیری از سزطان کولون

* رفع سوزش ادرار

* درمان تنگی نفس

* رفع سرفه های خشک

* درمان اسهال خونی

* افزایش سلامت سیستم تنفسی و عروق

* بر طرف کننده میگرن

* بهبود روند بیماری پارکینسون

* افزایش رشد سلول های عصبی در نوزادان

* افزایش قدرت بینایی

* بهبود عملکرد عضلات

روش مصرف:

* برای تهیه روغن کنجد، معمولا دانه های را می شویند تا رنگ رو آن از بین برود. سپس دانه ها را آسیاب و در آب می ریزند تا پوست آن که سبک است روی آب بیاید. سپس دانه ها را در آب جوش می ریزند و خمیر می کنند. این خمیر را تحت فشار قرار می دهند تا روغن آن جدا شود. این روغن را روغن سرد فشار اول می نامند و از تفاله باقیمانده تحت اثر فشار و گرما، روغنی به دست می آید که به نام روغن گرم یا فشار دوم معروف است که البته ارزش غذایی روغن سرد را ندارد.

* روغن کنجد با رنگ روشن نسبت به حرارت مقاوم است و برای سرخ کردن مناسب می باشد، درحالی که روغن کنجد تیره برای تفت دادن یا پختن مناسب است.

* از روغن کنجد به جای روغن زیتون در سالاد استفاده می کنند.

* هر قاشق غذاخوری کنجد تامین کننده 14 درصد از نیاز روزانه به کلسیم بدن است؛ مصرف 50 گرم از کنجد، 25 درصد از نیاز روزانه به اسید فولیک را برطرف می کند.

* کنجد منبع غنی از پروتئین است. کسانی که شیر دوست ندارند می توانند کنجد را جایگزین نمایند.

* برای رفع قولنج، کنجد را آسیاب کرده و به مقدار نصف وزن کنجد، مغز بادام پوست کنده را به آن اضافه کنید و آن ها را پودر نمایید. سپس با سرکه مخلوط نموده و هر روز به مقدار یک قاشق سوپخوری از آن میل کنید.

* برگ کنجد را اگر بکوبید و با آب خمیر کنید و به سر بمالید و پس از دو ساعت سر را بشویید، باعث رشد و سیاهی مو می شود.

* دم کرده برگ کنجد، اسهال خونی را برطرف می کند.

* روغن کنجد برای رفع تنگی نفس و سرفه خشک و زخم ریه مفید است.

* روغن کنجد، سوزش ادرار را رفع می کند.

هشدار مصرف:

* افراد مبتلا به اضافه وزن و دیابت در مصرف آن احتیاط کنند.

* برای افرادی که معده ضعیفی دارند، به دلیل هضم سنگین کنجد، مناسب نیست و بهتر است آن را با عسل و سرکه مصرف نمایند.

روش نگهداری:

* دور از دسترس اطفال قرار دهید.

* ارده و روغن کنجد سرشار از اسیدهای چرب اشباع نشده اند؛ اگر در معرض هوای گرم و نور قرار بگیرند، چربی آن اکسید می شود. بنابراین بهتر است کنجد و فرآورده های تهیه شده از آن در جای خشک، خنک و دور از نور آفتاب نگهداری شود.

یادآوری:

لطفا جهت مطلع شدن از وزن های دیگر این محصول، روی فلش وزن محصول کلیک کنید.

--------------------